Татарча-алманча сүзлек. 2009.
керт — – аваз ияр. Нәр. б. кискәндә, чәйнәгәндә һ. б. ш. ишетелгән тавышны белдерә … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
Керт, Георгий Мартынович — Георгий Мартынович Керт Дата рождения: 1 февраля 1923(1923 02 01) Место рождения: Каменка, Ленинградская область Дата смерти: 26 сентября 2009(2009 09 … Википедия
кертұқыл — зат. Бас бармақпен бастан ұпай алу әдісі, тайтұқыр … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
керт — 1 (Гур., Маңғ.; Түрікм., Красн.) мал азығына жарамсыз бұталы жел бас өсімдік. К е р т т і түйе жейді. Түйе жаманы – көрт, шөп жаманы – к е р т (Гур., Маңғ.) 2 (Жамб., Шу) өш, кек. Жау қырылды ол дерттен, Тоқтата алмай оқтың к е р т і н (Жамб.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кертіл — (Орал, Казт.) қыршаңқы, кекесінді сөз. Сен осы к е р т і л і ң д і қашан қоясың? (Орал, Казт.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кертілу — (Алм., Кег.) титықтап, шаршап шалдығу; шойырылып қалу. Ат үстінде көп жүргендіктен бе, белім к е р т і л і п қап, жүре алмай отырмын (Алм., Кег.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кертұқыл — (Орал: Жымп., Чап.) бас бармақтың көбесімен бастың бір жерінен сыдыра тартатын жаза түрі. Ол баласына к е рт ұ қ ы л берді (Орал, Жымп.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кертіш — сын. сөйл. Кертпеш. Ақ қайыстай қайсар бетіне к е р т і ш мұрны ерекше көрік береді (Т. Әлімқұлов, Сырлы наз, 302). Өзі күлегеш, к е р т і ш танауын аспанға ата сықылықтай күлетін (Ш.Құмарова, Әйел шырағы, 180) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
керт қара басы — (Алм.: Жам., Еңб қаз.) соқа басы, бір өзі. Сенің ойлайтының, тегі, к е р т қ а р а б а с ы ң (Алм., Жам.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
Улус-Керт — Село Улус Керт Страна РоссияРоссия Субъект федер … Википедия
Гуш-Керт — Село Гуш Керт Страна РоссияРоссия … Википедия
